کاربر: میهمان
با پزشکان معرفی شده در این سایت تماس بگیرید و مشکلات خود را مطرح نمایید  

اطلاعات مربوط به سرطان حلق

سرطان حلق چیست؟

سرطان حلق یکی از شایع ترین انواع سرطان گلو می باشد. حدود 14 هزار نفر در آمریکا دچار این نوع سرطان هستند.

حلق که همان گلو می باشد، لوله ای توخالی است که از بینی و انتهای نای آغاز می شود. سرطان حلق می تواند در هریک از سه بخش حلق ایجاد شود :

  • Nasopharynx : در پشت بینی و گلو قرار دارد.

  • Oropharynx : در پشت دهان جای دارد و بن زبان، بخش نرم و نیز بخش پیرامون لوزه ها را دربرمی گیرد.

  • Hypopharynx : بخش ته گلو است.

انواع سرطان حلق

سرطان حلق شکلی از سرطان سر و گردن است. سرطان سر و گردن دربرگیرنده سرطان گلو، دهان، لوزه ها، بینی، سینوس ها، غدد بزاقی و غدد لنفاوی گردن می شود.

سرطان یاخته های پولکی، متداول ترین سرطان حلق است. این سرطان در یاخته های نازک و تخت جداره گلو بوجود می آید.

انواع دیگر سرطان های حلق، شامل این موارد می شود: lymphoepithelioma ، سرطان یاخته های دوکی شکل، سرطان زگیل مانند، سرطان های غیر متمایز غدد لنفاوی که lymphoma نامیده می شوند.

 

عوامل ابتلاء به سرطان حلق

به مانند بسیاری از سرطان ها، احتمال ابتلاء به سرطان حلق با بالا رفتن سن افزایش می یابد. مردان نسبت به زنان احتمال بیشتری برای ابتلاء به سرطان حلق دارند و ابتلاء به این سرطان بیشتر در سنین بالای 65 سال رخ می دهد.

عوامل ابتلاء به سرطان حلق بر حسب محلی از گلو که سرطان در آن رشد می کند، متفاوت است.

عوامل متداول به سرطان حلق از نوع nasopharyngeal اینها هستند :

  • ویروس Epstein-Barr

  • غذاهای سرشار از نمک

  • عوامل متداول به سرطان حلق از نوع oropharyngeal اینها هستند :

  • مصرف دخانیات

  • مصرف زیاد الکل

  • تغذیه ناقص

  • داشتن ویروس papilloma انسانی (HPV)

عوامل متداول به سرطان حلق از نوع hypopharyngeal اینها هستند :

  • مصرف دخانیات

  • مصرف زیاد الکل

  • مصرف نکردن ویتامین A و E در غذاها

  • قرار گرفتن در معرض آزبست

  • سندورم Plummer-Vinson که سبب سختی در بلع می شود.

توجه: هر عاملی که سبب افزایش احتمال ابتلاء به بیماری باشد، عامل احتمال ابتلاء نامیده می شود. داشتن یکی از این عوامل، به معنی این نیست که شما سرطان خواهید گرفت و نداشتن این عوامل نیز به معنی این نیست که شما سرطان نخواهید گرفت. اگر فکر می کنید که یک یا چند عامل از این عوامل را دارید، با پزشک خودتان درمیان بگذارید.

 

نشانه ها و علائم سرطان حلق

ممکنست تشخیص سرطان حلق در مراحل اولیه آن سخت باشد. چون تست های روتینی برای سرطان حلق وجود ندارد، احتمال دارد که پیش از گسترش بیماری نتوان آن را پیدا کرد.

برخی از نشانه های سرطان حلق، مخصوص محلی از حنجره می باشد که سرطان در آن بوجود آمده است. ممکنست توموری در nasopharynx سبب خون دماغ یا شنیدن صدای زنگ در گوش ها شود. اگر تومور در پایین گلو در hypopharynx بوجود آید، ممکنست عمل بلعیدن با سختی باشد.

دیگر نشانه های سرطان حلق که در همه انواع این نوع سرطان مشترک می باشند، اینها هستند :

  • زخم مزمن گلو

  • برآمدگی در بینی یا پشت دهان، گلو و یا گردن

  • درد گوش یا فک

  • تغییر در صدا یا گرفتگی غیر عادی صدا

  • سختی در تنفس

  • شنیدن صدای زنگ در گوش ها

  • خون ریزی های متعدد بینی

  • سردرد

  • درد ملایم در پشت جناغ سینه

  • سرفه های مدام

  • درد یا مشکل در هنگام بلع غذا

  • کاهش وزن بی دلیل

توجه: احتمال دارد که این نشانه ها در اثر مشکلاتی جز سرطان باشد. بهتر است که برای تشخیص دقیق با یک متخصص مشورت کنید.

 

تشخیص و ردیابی سرطان حلق

اگرچه معمولا برای سرطان حلق، غربال گیری روتین توصیه نمی شود ولی چندین تست وجود دارد که در صورت وجود و استمرار نشانه های این سرطان می توان آنها را انجام داد.

سرطان حلق چگونه تشخیص داده می شود؟

تست های زیر برای همه انواع سرطان سر و گردن مشترک هستند :

پرونده پزشکی و معاینه بدنی: معمولا گام نخست در تشخیص سرطان، انجام یک معاینه کلی است. پزشک در باره نشانه هایی که بیمار دارد از او می پرسد. آیا بیمار عوامل شناخته شده ابتلاء به بیماری و نیز دیگر شرایط مربوطه را دارد یا نه. ممکنست که پزشک درخلال معاینه بدنی، علائمی از سرطان را در محفظه صدای بیمار بیابد، از قبیل موارد غیر طبیعی در دهان یا گلو و یا بزرگ بودن غدد لنفاوی در گردن.

اگر پزشک احتمال وجود سرطان را در بیمار بدهد، بیمار را پیش یک متخصص می فرستد تا آزمایش های دیگری هم انجام دهد. این متخصص ممکنست متخصص حلق و گوش و بینی باشد.

مشاوره تخصصی: متخصص با دقت همه سر و گردن از جمله غدد لنفاوی گردن را معاینه می کند تا ببیند که آیا علائم سرطان وجود دارد یا نه.

این معاینه ممکنست با استفاده از آینه باشد تا پزشک بتواند مناطقی را که بسادگی دیده نمی شود را نیز ببیند. دیگر روش ها که ممکنست برای معاینه محفظه صدا انجام شود، اینها هستند :

آندوسکوپی بینی (Laryngoscopy) به گونه ای غیر مستقیم: ممکنست پزشک آینه های کوچکی در پشت دهان بیمار قرار دهد تا بتواند گلو، بن زبان و محفظه صدا را بخوبی معاینه کند.

آندوسکوپی بینی (Laryngoscopy) به گونه ای مستقیم: ممکنست پزشک از Laryngoscopy فیبر نوری بهره بگیرد که یک لوله باریک قابل انعطاف و نورانی است که در درون دهان یا بینی قرار داده می شود تا بتوان با کمک آن حلقوم و پیرامون آن را دید.

ممکنست برای هر یک از این دو روش، پزشک یک داروی بیحسی به پشت گلوی بیمار اسپری کند تا از درد جلوگیری شود. چون کسانی که سرطان حنجره در آنها تشخیص داده شود، احتمال دچار شدن به سرطان های سر و گردن را نیز دارند، اینست که پزشک nasopharynx (بخش بالایی گلو که در پشت بینی قرار دارد)، دهان، زبان و گردن را معاینه می کند.

Panendoscopy : اگر پزشک احتمال سرطان را بدهد، احتمال دارد که معاینات بیشتری از سر و گردن انجام شود. برای انجام این معاینات، بیمار را در اتاق عمل بیهوش می کنند تا بتوان همه بدن او را مورد بررسی دقیق قرار داد. برای بررسی گلو، حنجره، مری و احتمالا نای و نایچه ها، از آندوسکوپ استفاده می شود. اگر توموری پیدا شود، پزشک نمونه هایی از آن را برمی دارد تا زیر میکروسکوپ بررسی شود.

بیوپسی: تنها با بیوپسی می توان تشخیص دقیقی برای سرطان حلق بدست آورد. نمونه ای از بافت یا یاخته ها برای بیوپسی لازمست که باید پیش از درمان آن را انجام داد. انواع بیوپسی ها که معمولا برای تشخیص سرطان های سر و گردن از آنها استفاده می شود، عبارتند از :

  • بیوپسی همراه با شکاف: قطعه کوچکی از بافت منطقه ای که غیر طبیعی بنظر می رسد، بریده می شود. چون حنجره عمق زیادی دارد، برداشتن نمونه ها روش پیچیده ای دارد. بنابراین بیوپسی های این منطقه معمولا در اتاق عمل و با بیهوشی عمومی بیمار انجام می شود تا از درد جلوگیری شود.

  • با سوزن: یک سوزن خیلی ظریف به سرنگی متصل می شود تا یاخته ها را از تومور یا برآمدگی استخراج کند. این شیوه به ویژه برای چندین حالتی که می تواند برای سرطان حنجره وجود داشته باشد، انجام می شود.

تصویربرداری

 اگر تشخیص سرطان حلق داده شود، انواع گوناگونی از تصویربرداری ها وجود دارند که می توانند به تعیین وسعت بیماری کمک کنند. اگر پس از انجام بیوپسی هنوز پرسشی باقی مانده باشد، برای تعیین اینکه سرطانی وجود دارد یا نه، می توان از تصویربرداری استفاده کرد. انواع تصویربرداری هایی که معمولا برای سرطان حلق استفاده می شود، اینها هستند :

  • عکس برداری با پرتو ایکس از قفسه سینه: می توان یک تصویربرداری با پرتو ایکس انجام داد که معلوم شود آیا سرطان به شش ها سرایت کرده است یا نه. تصویربرداری با پرتو ایکس معمولا یک روش سرپایی است و این بدان معناست که بیمار ناگزیر به بستری شدن در بیمارستان نیست. اگر نتیجه تصویربرداری موردی غیر طبیعی را نشان دهد، تست های بیشتری انجام خواهد شد.

  • فناوری کامپیوتری سی تی اسکن: با سی تی اسکن می توان اطلاعاتی در باره سایز همه تومورها و شکل و موقعیت آنها تهیه کرد و همچنین می توان بزرگ شدن غدد لنفاوی را که ممکنست دارای یاخته های سرطانی باشند، شناسایی کرد.

  • تصویربرداری با تشدید مغناطیسی (MRI): احتمال کم تری دارد که از MRI برای بررسی سرطان حلق استفاده شود. MRI دید خیلی دقیقی بدست می دهد و به ویژه می تواند برای تعیین گسترش داشتن یا نداشتن سرطان از آن بهره گرفت، چه از بابت گسترش بیماری به دیگر نقاط گردن و چه از بابت گسترش آن به سایر بخش های بدن.

  • تصویربرداری با انتشار ذرات پوزیترون (PET): برای موارد زیر سودمند است: بیمارانی که در مورد آنها تشخیص سرطان حنجره داده شده است، تعیین اینکه آیا سرطان به غدد لنفاوی سرایت کرده است یا نه، تعیین بخشی که سرطان از آن آغاز شده است هنگامی که سرطان نخست در غدد لنفاوی یافت شود، کنترل همه بدن از بابت گسترش یاخته های سرطانی.

دیگر تست ها

آزمایش خون: آزمایش خون برای تشخیص سرطان استفاده نمی شود اما می تواند به ارزیابی سلامت کلی بیمار کمک کند و اطلاعات سودمندی را پیش از آغاز درمان برای پزشک فراهم سازد.

سطوح DNA مربوط به Epstein-Barr Virus (EBV): در مورد برخی از بیماران، کنترل خون از بابت EBV DNA پیش از درمان پس از آن می تواند نشانگر این باشد که معالجات تا چه اندازه موثر بوده اند. ارتباط واقعی بین EBV و سرطان حلق، بدرستی شناخته نشده است اما از بین بردن عفونت EBV نشان دهنده اینست که یاخته های سرطانی قبلا از بدن ریشه کن شده اند.

 

مرحله بندی سرطان حلق

مرحله بندی سیستمی است که گستردگی سرطان را در بدن نشان می دهد. این فرآیند همچنینی نوع سرطان حلق را آشکار می کند که بخشی کلیدی از تهیه برنامه درمان شخصی می باشد.

مرحله بندی سرطان حنجره با ارزیابی بخش های کلیدی سرطان، اندازه، موقعیت و گسترش سرطان آغاز می شود. در ابتدایی ترین مرحله سرطان حلق (مرحله 1)، سرطان محدود به حلقوم است. مراحل بعدی سرطان حنجره توسط رشد و گسترش بافت های سرطانی در همه بدن مشخص می شود (مرحله 4).

سیستم TNM

سرطان حلق را با بهره گیری از سیستم TNM مرحله بندی می کنند که روش پذیرفته شده ای براساس سه بخش کلیدی می باشد :

  • تومور (T) سایز تومور اصلی را شرح می دهد.

  • غده (N) نشان می دهد که آیا در غدد لنفاوی سرطان وجود دارد یا نه.

  • جابجا شدن (M) نشان می دهد که آیا سرطان به دیگر بخش های بدن سرایت کرده است یا نه.

یک شماره (0-4) یا حرف X برای هر عامل تعیین می شود. شماره بالاتر به افزایش شدت بیماری دلالت دارد. مثلا امتیاز T1 نشان دهنده تومور کوچک تری نسبت به امتیاز T2 است. حرف X نمایانگر آنست که اطلاعات قابل سنجش نبوده اند.

هنگامی که T، N و M سنجیده شوند، مرحله کلی بیماری تعیین می شود.

مراحل سرطان حلق

  • مرحله 1: تومور کوچک است (7 سانتیمتر یا کوچک تر). مثال: T1، N0، M0

  • مرحله 2: تومور بزرگ تر شده است اما همچنان در درون حلقوم باقی می ماند. هیچ دلیلی برای گسترش سرطان به غدد لنفاوی و یا بخش های دورتر بدن در دست نیست. مثال: T2، N0، M0

  • مرحله 3: تومور به فراتر از حلقوم سرایت کرده و ممکنست اکنون به بافت ها یا اندام های مجاور گسترش یابد. این سرطان ممکنست به غدد لنفاوی مجاور سرایت کرده باشد یا سرایت نکرده باشد. مثال: T1، N1، M0

  • مرحله 4: ممکنست تومور هر اندازه ای داشته باشد و به فراتر از حلقوم سرایت کرده باشد. احتمال دارد که سرطان به غدد لنفاوی یا دیگر بخش های گلو سرایت کرده باشد. مثال: هر T، هر N، M1

 

 
کاربر:
رمز:
لینک ها:    
   
 

پیشگامان
پیشگام
کارت فینگر
پردازش تردد